அழகுணர்ச்சி இல்லாத மனிதன் விலங்குக்குச் சமமானவன் !
ஒவ்வொரு மனிதனும் அழகாகத் தோற்றமளிக்கவே விரும்புகிறான். தன்னைக்
காண்பவர்களின் கருத்தைத் தன்பால் ஈர்க்க வேண்டும் என்னும் ஆவலே இதற்குக் காரணம்.
மனிதன் என்ற சொல் இங்கு ஆடவர், மகளிர் என இருபாலரையுமே குறிக்கும் !
உச்சி முதல் பாதம் வரை தன் அழகு, சுடர் விட்டு மிளிர, மனிதன் எடுத்துக் கொள்ளும் அக்கறைக்கு அளவே இல்லை ! முடியலங்காரம்,
உடையலங்காரம், அணியலங்காரம், என ஒவ்வொன்றுக்கும் செலவிடும் நேரம்
மிகுதி ஆகிக்கொண்டே போகிறது !
இத்தகைய அழகுணர்ச்சி தவறன்று ! கட்டாயம் தேவை தான் ! ஏனெனில்,
அழகுணர்ச்சி இல்லாத மனிதன் விலங்குக்குச்
சமமானவன் ! அவனது வாழ்க்கை சுவையற்றுப் போகும். உப்புச் சுவை சேராத உணவுப் பண்டமாக
தாழ்வுற்றுப் போகும் !
அழகுணர்ச்சி, அனைத்து மனிதர்களிடமும் இருக்கிறதா,
என்றால், “ஆம்” என்று தான் சொல்லமுடியும் ! ஆனால்,
அதன் அளவு தான் ஆளுக்கு ஆள் வேறுபடுகிறது !
ஒரு நாள் நண்பர் ஒருவரின் வீட்டிற்குச் சென்றிருந்தேன்.
ஈராண்டுகளுக்கு முன்பு கட்டப் பெற்ற கற்காரைக் கூரை (CONCRETE MOLDING
ROOF) வீடு. முன்றிலைக் (PORTICO) கடந்ததும் எதிர்ப்படும் வேலைப்பாடு அமைந்த நிலைவாயில் ! உள்ளே அகலறை
(DRAWING HALL). வலப்புறம் சாளரம் (WINDOW) அருகில் 4’ X 4’ மிசைப் பலகை (TABLE). அதன் எதிரில் அன்னக் கழுத்து
அமரிருக்கை (CHAIR) ! அறையின் இடப்புறம் நீண்ட இணையணை (SOFA) !
இணையணையை அடுத்து நான்கு ஞெகிழி (PLASTIC) நாற்காலிகள் ! தலைவாயிலுக்கு நேர் எதிரில் காட்சி மாடம் (SHOW
CASE) ! அதையடுத்து மரத் தளியில் (WOODEN STAND)
தொலைக்காட்சிப் பேழை ! மற்றும் இன்னொரன்ன பொருள்கள் !
நான் சென்ற நேரத்தில் நண்பர் வீட்டிலில்லை ! அவர் மனைவி தான் என்னை
வரவேற்றார் ! ஆனால் நான் அமர்வதற்கு இருக்கை எதுவும் வெட்புலமாக (VACANT) இல்லை ! அன்னக் கழுத்து அமர்
இருக்கையில் (SWAN NECK TYPE CHAIR) குழந்தைகளின்
புத்தகப் பைகள் இடம் பிடித்திருந்தன ! இணையணையில்
பழைய செய்தித் தாள் கட்டுகள் சிலவும், அழுக்குத் துணிகள் பொதியும், பழைய கோரைப்
பாய் ஒன்றும் காணப்பட்டன !
ஞெகிழி நாற்காலிகளில், அட்டைப்
பெட்டிகள் சில இடம் பிடித்திருந்தன ! அவற்றுள் ஒன்றை வெட்புலமாக்கி என்னை அமரச்
செய்தார் நண்பரின் மனைவி ! சில நிமிடங்களில் நண்பர், கையில் காய்கறிக் கூடையுடன் வந்தார். ”வாருங்கள் அன்பரசு ! நலமாக
இருக்கிறீர்களா ?” என்று உசாவியவர் “இதோ வந்து விடுகிறேன்” எனச் சொல்லிக்
காய்கறிக் கூடையுடன் உள்ளே சென்றார் !
கிடைத்த ஓரிரு நிமிடங்களில் அகலறையை நோட்டமிட்டேன் ! மிசைப் பலகையில்
மூடியின்றித் திறந்த நிலையில் ஒரு மைத் தூவல் (INK PEN) ! அருகில் ‘அயோடக்சு’ (IODEX BOTTLE) குப்பி ஒன்று கவிழ்ந்த நிலையில் ! ஐந்தாறு தலைவலி மாத்திரைகள் பொதிக்கப் பெற்ற
அட்டை (STRIP) !. நாள்காட்டியில் (DAILY SHEET) கிழித்த அன்றைய நாளுக்கான தாள் ! சுருட்டிய நிலையில் ஒரு கைக்குட்டை
! குளம்பி (COFFEE) அருந்திய கழுவாத கோப்பை !
நான்கைந்து சில்லறைக் காசுகள் ! மின்கட்டண அட்டை ! கொட்டிக் கிடக்கும் ஒரு கைப்பிடி பயின் வளையங்கள் ((RUBBER BANDS) ! எழினிக்கு (MOBILE) மின்னேற்றம் செய்யும் சூலி (CHARGER) ! சிறிய பீங்கான் தட்டு ஒன்றில் கொஞ்சம் கதம்ப நொறுவை (MIXTURE) ! ஊர்தி ஓட்டுகையில் அணியும் தலைச் சீரா (HELMET) ! இன்னும் சிற்சில பொருள்கள் !
சுவரெங்கும் கரிக்கோடுகள் (PENCIL LINES), ஊதாக்கோடுகள் (MARKER LINES)
! குழந்தைகளின் கைவண்ணம் போலும் ! அரத்தம் (BLOOD)
குடித்த கொசுக்கள் நசுக்கப் பெற்ற சிவப்புத் தடங்களும் சுவரில் இடம் பிடித்திருந்தன ! அழுக்குப்
படிந்த பந்துகள் சுவரில் மோதிப் பதித்த, கலங்கலான வரிகள்
இக்கால ஓவியங்களாய்க் (MODERN ART) காட்சியளித்தன ! குழந்தைகளின் காலணிகள் திசைக்கு ஒன்றாகத் திரும்பிக் கிடந்தன
!
சட்டம் ஒழுங்கு சீர்குலைந்த நகரம் போல் அந்த வீட்டின் அகலறை (DRAWING
HALL) காட்சியளித்தது ! அகலறையே (DRAWING
HALL) இப்படி இருந்தால், அடுக்களை (KITCHEN), துயிலறை (BED ROOM), குளியலறை (BATH ROOM) பூசை அறை (POOJA ROOM) போன்றவை எத்துணை அழகாகக் காட்சியளிக்கும் என்று மனதிற்குள் கற்பனை
செய்து பார்த்துக் கொண்டிருக்கையில், நண்பர்
உள்ளிருந்து வந்தார் ! ஒரு நாற்காலி சுமந்து கொண்டிருந்த அட்டைப் பெட்டிகளைக் கீழே
இறக்கி வைத்து விட்டு, அதில் அமர்ந்தார் !
சில நிமிட உரையாடல்களுக்குப் பின், அவர் தந்த குளம்பியை (COFFEE) மனக் குமட்டலுடன் சிறிது ஒப்புக்கு அருந்திவிட்டு, என் இல்லம் வந்து சேர்ந்தேன் ! துப்புரவும் ஒழுங்கும் இல்லாத
வீட்டில், குளம்பியின் ஒவ்வொரு துளியும்
கற்றாழைச் சாறாக மனதிற்குள் கசந்தது !
நண்பர் மிடுக்கானவர் ! அழகாகத் தலைவாரி, உடையுடுத்தி, சில கூடுதல் ஒப்பனைகளையும் செய்து
கொண்டு காண்போரைக் கவரும் வனப்புக் கொண்டவர் ! தன் தோற்றத்தைப் பொறுத்தவரை
அழகுணர்ச்சியை முழுமையாக வெளிப்படுத்தும் இயல்பு வாய்ந்தவர் ! அவரது இல்லமா இப்படி
?
நேர்த்தியாக உடை உடுத்தி உலா வரும் ஒருவர், குப்பைக் கிடங்கிற்குள் குடி இருப்பதைப் போல் அன்றோ நண்பரின்
நடவடிக்கைகள் அமைந்திருக்கின்றன ! தனது தோற்றத்தை எழிலாக வெளிப்படுத்த விரும்பும்
அவர், தனது இல்லத்தைத் எழில் மிகுந்த மாளிகையாகப்
பேணுவதில் ஏன் அக்கறை செலுத்துவதில்லை ?
குப்பைக் கிடங்குகள் நாய்கள்
உறங்கும் இடமன்றோ ? நண்பர் தன்னை நாயின் நிலைக்குத்
தாழ்த்திக் கொள்வது, அவரது அறியாமையாலா ? அக்கறை இன்மையாலா ? அல்லது அவரது பொறுப்பற்ற தன்மையின்
வெளிப்பாடா ?
--------------------------------------------------------------------------------
ஆக்கம் + இடுகை,
வை.வேதரெத்தினம்,
(vedarethinam70@gmail.com)
ஆட்சியர்,
“தமிழ் மாலை” வலைப்பூ,
[திருவள்ளுவராண்டு: 2053, ஆடவை (ஆனி)
06]
{20-06-2022}
---------------------------------------------------------------------------------
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக